کد آمارگیر

ولی کیچیرو هم مصمم بود و هم معتقد به این اصل که نباید صرفا از آمریکایی ها تقلید کرد.او می گفت که می بایست خودروهایی را به تولید انبوه رساند که با شرایطژاپن تطابق داشته باشد و قابل رقابت با مدل های خارجی باشد. چه به لحاظعملکرد و چه به لحاظ قیمت.
بدین ترتیب در سپتامبر سال 1930 واحداتومبیل تویوتا بنیان گذاری شد. کیچیرو یا جمع آوری افراد مستعد و لایقتوانست محیطی را ایجاد کند که کارکنان گاه فراموش می کردند که غذا بخورندیا بخوابند.
آقای "ایچی تویودا" نیز توسط کیچیرو استخدام شد و در اینواحد مشغول کار شد."تویوتا موتور کورپوریشن" یا TMC در اوت سال 1937 تاسیسشد. تمامی کارکنان آن زمان معتقد بود که رسالتی بر دوش آنهاست که با تولیدخودرویی ژاپنی ، صنعت را در کشور توسعه دهند. به این صورت بود که تمامدانش و مهارت فنی خود را برای اجرای این خواسته بکار بستند.
در سال1963 "کیچیرو تویودا" توانست اولین کارخانه مونتاژ را تکمیل نماید. طراحیاین کارخانه با مساحتی معادل 25 هزار متر مربع طوری صورت گرفته بود کهبتواند فرایند تولید را پوشش دهد. در آن زمان فرایند تولید هنوز با مسائلبسیاری مواجه بود از جمله این موارد می توان به بد بودن مواد اولیه ، عدمتقسیم بندی مناسب نیروی انسانی ، کاستی هایی در موارد اولیه اشاره کرد.
نیروی پیش راننده در نوآوری های انقلابی
نولیدخودرو با حفظ کیفیت مناسب هنوز آرزویی بیش نبود. کیچیرو که توجه عمیقی بهروش های تولید در کارخانه فورد داشت، سخت معتقد بود که راههایی برای تولیدبهتر هم وجود دارد. پس از تفکر زیاد ، او روش تولید بهنگام (just-in-time)را ابداع کرد. کیچیرو میگفت فقط باید آنچه را که نیاز است تولید کرد وتحویل محصول می بایست در همان لحظه مورد نیاز صورت گیرد. او معتقد بود کهبه این ترتیب می توان نیاز به انبار و موجودی های انبار را از بین بود.
برایگسترش این مفهوم ، کیچیرو جمله JUST-IN-TIME را با حروف بزرگ در پوسترهاییبر روی دیوارها نوشت و وقت زیادی را برای توجیه کارکنان گذاشت. مثالی کهکیچیرو از آن یاد میکرد این بود که اگر شما بخواهید سوار قطار شوید ،تفاوتی نمی کند که شما یک دقیقه دیر کنید یا یک ثانیه ، اگر دیر کنید ،قطار را از دست داده اید. هدف از تولید بهنگام این نیست که به موقع تولیدکنید ، به این معنی است که تولید بیشتر از حد نیاز اتلاف است.
این نگرش موثر واقع شد و روش تولید بهنگام به مرور در سیستم تولید تویوتا جای گرفت.
هنگامیکه تولید در کارخانه جدیدکومورو آغاز شد ، کیچیرو کتابچه راهنمایی باضخامت 10 سانتیمتر تهیه کرد که در آن به شرح روش اجرایی این مفهوم برایتمام مراحل تولید پرداخته شده بود.
جنگ جهانی در سال 1950 به پایانیافت و پس از آن ، این مفهوم نیاز به تغییر پیدا کرد. در آن هنگام بود کهبا کمک "ایجی تویودا" اصلاحات لازم توسط قائم مقام تویوتا ، آقای "تاچیاونو" بر روی این سیستم اعلام شد.
سال 1957 آغاز یکی از بزرگترین چالشها برای تویوتا بود. در اوت این سال دو مدل تویوتا CROWN به آمریکا صادرشد. این دو خودرو اولین خوردوهای ژاپنی بودند که در خاک آمریکا فرود آمدند.
شوتاروکامی یا ، رییس وقت کمپانی تویوتا همان موقع تصمیمش را گرفته بود. اومیگفت "امروز وقت این کار است حتی اگر خودروهای ما دارای کیفیت لازم نباشد، نباید این فرصت را از دست داد. ما زمانی برای نشستن و تماشا کردننداریم. ما به یک پایگاه نیاز داریم . ممکن است ابتدای کار برای ورود بهبازار با مشکلاتی مواجه شویم ولی در تمام این اوقات تجربه های ارزنده ایمی اندوزیم که عملکرد ما را بهبود خواهد بخشید."
وحشت اولین خودروهای ژاپن از بزرگراه های آمریکا
شرکت TOYOTA MOTOR SALES در اکتبر 1957 در آمریکا تاسیس گردید و اولین خودروهای CROWN را در ژوئیه 1958 به بازار آمریکا معرفی کرد.
آنزمان مجلات تخصصی اتومبیل از آن به عنوان خودرویی که آسایش خودروهایاستاندارد را دارد و به اندازه خودروهای کوچک اقتصادی است معرفی کردند.بدین ترتیب این خودرو توانست توجه زیادی را به خود جلب نماید. در همانموقع بود که برای مدل های اولیه این خودرو مشکلاتی بوجود آمد. خودرویی کهدر جاده های ژاپن از شهرت خاصی برخوردار شده بود ، در بزرگراه های طولانیآمریکا دچار مشکل می شد. بدنه CROWN خیلی سنگین بود و در سرعت های بالاپایداری خود را از دست می داد.
این مشکل به این دلیل پیش آمد که ژاپن در آن زمان هنوز بزرگراه نداشت و این خودروها برای این کار تست نشده بودند.
درسال 1960 ، مدل بعدی که نام آن "تیارا" بود. (در ژاپن به نام "کرونا"شناخته می شد) نتوانست فروش خوبی داشته باشد. به همین دلیل نیز در دسامبرهمان سال تویوتا صادرات خود را متوقف کرد.
با این تجربه تلخ ، تیم هایتحقیق و توسعه تویوتا هدف جدیدی را برای خود تعریف کردند. "تولید محصول باکیفیت جهانی". در سال 1964 ، مدل جدید تیارا کامل شده بود و صادرات آن درآوریل 1965 از سر گرفته شد. این خودرو که در آن زمان نسبت به خودروهایدیگر کوچک محسوب می شد ، می توانست مدت های طولانی در بزرگراه ها حرکت کندکه این امر در دنیای خودروهای هم کلاس زمان هود امری بی سابقه بود. بااستفاده از یک برنامه روش موثر ، فروش این خودرو به مرور افزایش قابلتوجهی یافت. صادرات از 3800 دستگاه در سال 1964 به 40700 دستگاه در سال1967 افزایش یافت.
مشکلات کارگری با اعتماد حل می شود
اعتصابی کهاتحادیه های کارگری در سال 1949 اعلام کردند موجب شد بسیاری از کارهامتوقف شود. بیش از 1100 شرکت از فوریه 49 تا ماه مارس 1950 ورشکست شدند وبیش از 510 هزار نفر شغل خود را از دست دادند.
تویوتا از این امرمستثنی نبود. جریان پولی تویوتا تا حدی کند شده بود که ورشکستگی دیگر امریغیرممکن پنداشته نمی شد و نیاز به 200 میلیون ین پول نقد مورد نیاز شرکتبود تا این خطر را رفع کند.
گروهی از بانک ها در آخرین لحظات تصمیمگرفتند که این وام را در اختیار تویوتا قرار دهند اما با شرایطی که خودشانتعیین می کنند. یکی از این شروط ، سازماندهی مجدد شرکت بود که موجب می شدفروش شرکت از طریق شرکت مجزایی صورت گیرد و به همین دلیل در آوریل 1950شرکت فروش تویوتا موتورز تاسیس شد.
در دسامبر 1949 ، شرکت توانستیادداشت تفاهمی با اتحادیه کارگری آن زمان به امضا برساند که براساس آن10% حقوق و مزایا کسر می شد و در عوض ، شرکت تعهد کرد از برنامه تعدیلنیروی انسانی خود دست بکشد. از ابتدای سال 1950 ، وضعیت روز بروز بدتر شدو در آوریل همان سال اعتصابات شروع شد ، مذاکرات بین کارگران و مدیران بهطول انجامید و هر روز لحن های صحبت فی مابین تندتر می شد.
این کشمکش دوماه به طول انجامید و سرانجام در دهم ژوئن سال 50 یادداشت تفاهمی برایبازسازی ناراحتی های عمیقی را بدنبال داشت ، یکی از آنها ، استعفای رییسوقت شرکت ، آقای "کیچیرو تویودا" و بسته شدن تعدادی از کارخانجات بود. امابازسازی در مسیر خود قرار گرفته بود. این برهه از زمان تلخکامی های زیادیبرای تویوتا بهمراه داشت. تجربه هایی که مدیریت و نیروهای کارگری اصلامایل به تکرار آن نیستند.
پس از این مناقشات ، مدیریت و نیروی کارگریتویوتا به خوبی دریافتند که تبهات این امر چه مسائلی می تواند باشد و لذاچارچوبی تدوین شد که براساس آن ، شرایط کارگری با پیشرفت شرکت بهبود مییافت. با صنعتی شدن ژاپن و دنیا در آن زمان ، این چارچوب همکاری توانستسنگ بنای خوبی برای افزایش تولید به همراه رضایت منطقی کارکنان باشد.همچنین در سال 1960 که تجارت آزاد شد ، مدیریت و نیروی کارگری توانستنددست به دست هم بسیاری از مشکلات ناشی از بازار رقابتی ایجاد شده را برطرفنماید.
علیرغم سازماندهی های مکرر و تغییرات اساسی در صنعت خودروسازی جهانی ، این توافقات و سیاست ها همچنان در تویوتا حاکم هستند. مجموع تولیدات کارخانجات تویوتا از ابتدای تاسیس تا پایان سال 99 به یکصد میلیون دستگاه رسید.
اکنونتویوتا بزرگترین ، با کیفیت ترین و پرسود ترین کمپانی خودروسازی دنیاست وهمچنین دومین تولید کننده از لحاظ تعداد که توانست در جشن صد سالگی کمپانیفورد آنرا از مقام دوم به سومی کشید و در جایگاه دوم پس از جنرال موتورقرار گرفت.
در اوایل دهه نود تویوتا تصمیم به ورود به دنیا خودروهایلوکس گرفت و چون در نظر مردم نام تویوتا نمیتوانست تداعی کننده یک خودرویلوکس باشد تویوتا تصمیم گرفت نام Lexus (لکسس یا لکسوس) را استفاده کند کهبیشتر در بازار آمریکا فروخته میشود.
تویوتا توانست نام لکسس را از یکتازه وارد در ابتدای دهه نود به یکی از با کیفیت ترین خودروها در اوایلقرن جدید برساند و فاصله اش با بهترین اتومبیل های لوکس را به کمترین حدبرساند.